من ! هیچ نیستم .. پوچ پوچ
من! حتی در کنار تو هم هیچ نشدم..
من ! با فکرساختن همه چیز را خراب کردم ...
باور کن میخواستم بسازم ..
انگار کودکی ام هنوز بدجور درونم گیر کرده
من .طاقت دیدن چشمان خیست را ندارم ..
لرزیدن دلت .. سردرگمی روحت ..مرا ویران میکند
و من روزی از همین روزها میمیرم ..